04.08.2020

Trochę minęło czasu od ostatniego wpisu…Gdy tylko mam możliwość i chęć zamieszczam notki…Ostatnio zawirowanie w życiu codziennym powoduje wiele myśli naraz. Nie będę się tu rozpisywać o problemach, wraz z opisaniem każdego szczegółu mego życia…Zastanawiam się, gdzie leży dobra granica między światem wirtualnym, a rzeczywistym. Nawet w pisaniu opowiadania nie zamieszczam prawdziwych imion ze względu na poszanowanie mojej własnej i innych prywatności. Jedynie wiersze są swoistym i prawdziwym stanem mojego nastroju i chwili. Gdy tak sobie myślę co zrobiłam kiedyś źle, lub nie tak jakbym chciała nachodzą mnie wątpliwości co do słuszności własnego dobra. Przez ponad 19 lat zebrałam wiele wierszy i opowiadań. Na początku twórczości banalne rymy, potem biała proza, aż wreszcie opowiadania które wymyślam przez prostą chwilę zapomnienia. Może to nie jest poukładane, ale czasem dostrzegam i czuje emocje z danego okresu wierszy. Poezja zmieniała się na przestrzeni lat, a to świadczy o wewnętrznym mym rozwoju. Myślę by kiedyś wydrukować całą mą twórczość, ale obawiam się gdyby miały przeczytać to postronne osoby, zwłaszcza o treści erotycznej, która swego czasu była wszechobecna.Tak jak twórczość tak i ciało i dusza zmienia się z biegiem lat, przybywa zmarszczek, kg. Charakter pod wpływem innych ludzi, a nawet sytuacji również ulega zmianie. Gdy tak słucham muzyki, miło jest zatracić kontakt z rzeczywistością skupiając się na tym co jest teraz, a nie co będzie. Wybieganie w przyszłość ponad naszą miarę może przynieść rozczarowanie bądź mylne życie. Życie nas zaskakuje każdego pojedyńczego dnia sprawiając, że pragnieniemy brać życie w garści. Wiele osób jest zazdrosnych o nasze zwycięstwa, które czasem są wynikiem naszych poświęceń…Nawet nie przyszło mi przez myśl, że w tym roku epidemia coronawirusa wywróci tak do góry nogami świat, nas samych…Wszystko jest po coś…a życie trzeba brać tu i teraz!Pozdrawiam z cytatem „carpe diem”-chwilo trwaj!